Bóg jest Bogiem Osobowym
Bóg jest Duchem posiadającym osobowość – myśli, czuje, mówi, w związku z czym może wchodzić w bezpośrednie relacje międzyosobowe najpierw w Sobie Samym, a potem z innymi stworzeniami uczynionymi na Jego obraz i podobieństwo.
Co oznacza osobowość?
Osobowość jest to zespół cech przynależnych Osobie.
Osobowość istnieje wszędzie tam, gdzie mamy do czynienia z takimi cechami jak:
1) Umysł, inteligencja i rozum
2) Wola
3) Samoświadomość, samostanowienie
4) Uczucia
Występowanie tych atrybutów osobowościowych świadczy o tym, że ktoś kto je posiada jest osobą.
Bóg z całą pewnością jest Bogiem Osobowym ponieważ posiada wszystkie z powyższych atrybutów o czym Biblia mówi od pierwszej do ostatniej swojej księgi.
Ad 1) Atrybut umysłu, inteligencji i rozumu:
„O, jak liczne są dzieła twoje, Panie! Tyś wszystko mądrze uczynił: Ziemia jest pełna dóbr twoich!” [Biblia Warszawska, Ps 104,24]
Ad 2) Atrybut woli:
W modlitwie Ojcze nasz Jezus objawia tę cechę Boga najwspanialej: „A wy tak się módlcie: Ojcze nasz, któryś jest w niebie, święć się imię twoje, przyjdź Królestwo twoje, bądź wola twoja, jak w niebie, tak i na ziemi”. [Biblia Warszawska, Mat 6,9-10]
Ad 3) Atrybut samoświadomości i samostanowienie:
Pamiętasz jak Mojżesz zapytał: „Gdy przyjdę do synów izraelskich i powiem im: Bóg ojców waszych posłał mnie do was, a oni mnie zapytają, jakie jest imię jego, to co im mam powiedzieć?” [Biblia Warszawska, 2Moj 3,13].
Bóg odparł: ” Jestem, który jestem. I dodał: Tak powiesz do synów izraelskich: Jahwe posłał mnie do was!” [Biblia Warszawska, 2Moj 3,14]
Zwróć uwagę na to bardzo osobowe sformułowanie: „JESTEM” – to Bóg określa Samego Siebie. Wie o tym, że Jest. Ma zatem samoświadomość swojego istnienia, ale wie więcej – mianowicie wie, że istnieje w stosunku do innych.
O Atrybucie samostanowienia świadczy to, że Bóg robi to co chce: „Nasz Bóg jest w niebie; czyni wszystko, co zechce„. [Biblia Tysiąclecia IV, Ps 115,3]
Ad 4) Atrybuty uczuciowe:
To wszystkie te cechy, gdzie Bóg się cieszy, smuci, współczuje, żałuje, gniewa a jest wersetów ogromna ilość np.:
„Kiedy zaś Pan widział, że (…) żałował, że stworzył ludzi na ziemi, i zasmucił się„. – [Biblia Tysiąclecia IV, 1Moj 6,5-6]
Na koniec naszego krótkiego rozważania na temat osobowości Boga chcę zwrócić twoją uwagę na kontrast między Bogiem a bożkami przytaczając przykład Psalmu 115: „Ich bożki to srebro i złoto, robota rąk ludzkich. Mają usta, ale nie mówią; oczy mają, ale nie widzą. Mają uszy, ale nie słyszą; nozdrza mają, ale nie czują zapachu. Mają ręce, lecz nie dotykają; nogi mają, ale nie chodzą; gardłem swoim nie wydają głosu”. [Biblia Tysiąclecia IV, Ps 115,3-7]
Bożki, mówi psalmista, mają oczy, ale nie widzą bo nie są żywymi osobami lecz kawałkami drewna lub metalu. Mają usta, a nie mówią, mają ręce, ale nie mogą niczego chwycić. Bóg wyraźnie się od nich odróżnia
Paweł w 1 Liście do Tesaloniczan opisał adresatów jako ludzi, którzy odwrócili się od bożków do Prawdziwego i Żywego Boga: „(…)jak nawróciliście się od bałwanów do Boga, aby służyć Bogu żywemu i prawdziwemu”. [Biblia Warszawska, 1Te 1,9]